Een klein hoekje, in het lokaal. Jurkje aan, lippenstift op
de wangen. Een mini-keuken. Slaan met lepels op pannen. Handjes in de verf,
handjes op papier. Spelen op het plein.
Hinkelen, Huppelen, rennen, zingen, glaasje limonade. In de
rij voor de schommel. Glaasje limonade. Verjaardagsfeestje, in thema. Feeën,
cowboys, zwemmen of koken en ‘s avonds met nieuwe cadeautjes in bed en dromen
over het volgende feestje. Zomervakantie en schooltje spelen en buiten spelen
en buiten barbecueën tot het donker is en bedtijd is geweest.
Dromen van zomers en dromen van dingen die komen gaan. Een man
en een huis en een kat en een plant op de vensterbank en een leuke baan en in
het weekend om de tafel met vrienden en wijn en lange boswandelingen en
herfstbladeren zoeken met een grote familie.
Ik zoek herfstbladeren om de hoek. Stap met mijn laarzen
door de grote berg droge bladeren op het pad. Ze kraken onder mijn voeten.
Krakende bladeren en omgewaaide bomen en één dikke, grote boom, gevallen op de
speeltuin. Het huisje met kleine glijbaan verpletterd door de kracht van de
stam. Takken met bladeren steken door het gat dat ooit een raampje was, waar ik
doorheen keek en zwaaide naar mijn ouders.
Ik zit op de wipkip. Heen en weer. Ik zit op de wipkip want
deze staat nog in de speeltuin en ik wil voor altijd op de wipkip blijven en
doen alsof ik erop pas en mijn benen niet te lang zijn voor de wipkip. Ik wil
deze wipkip mee naar huis nemen, vóór hij ook verloren zal gaan en er geen plek meer zal zijn om af en toe gewoon
heen en weer te gaan, in plaats van, linea recta, vooruit.
Met al je dromen en je wensen en je keuzes en je talenten en
je mogelijkheden en je verwachtingen en je kansen en je vooruitzichten en je
toekomstperspectieven en je idealen en je goede eigenschappen en je
capaciteiten en je kunsten en je kennen en je kunnen en je krassen en je
barsten en je breuken en je belemmeringen en je bezorgdheden en je angsten en
je falen in het terugvinden van de speeltuin, af en toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten