Ik lees de woorden ik peins iets te vaak als ik penis. Zou
dit betekenen dat ik dyslectisch ben? Zou dit betekenen dat ik een bril nodig
heb of gewoon een pauze van mijn uren durende studietaferelen?
Ik hoop dat het
betekent dat ik ontoerekeningsvatbaar ben en jullie mij nergens op kunnen
aanspreken. Dat jullie niet mogen zeggen; ‘wat een vunzig meisje, zo openbaar
sprekend over het mannelijk geslachtsdeel’. Een schande is minder schande
wanneer er sprake is van zielloze invloeden, verheven verschijnselen die de mens
niet meer in de hand heeft, toch?
‘Is dat een penis, die ik daar voor ogen heb, de handgreep
naar mij toe? Laat ik je grijpen – ik krijg je niet, en toch blijf ik je zien,
onheilspellend visioen. Of ben jij hooguit een hersenschicht, een
zinsbegoocheling uit een van koortsen overkokend brein?’
God nee, ik vergis me, het is natuurlijk de dolk van
Macbeth. Het visioen van de dolk die hem aanspoort om een zoveelste schande te initiëren
en uiteraard niet mijn hersenkronkels van een penis die mij afleiden van het
daadwerkelijk lezen van een classic Shakespeare. Die homo van een koning mag
wel oppassen of hij krijgt een woud soldaten achter zich aan en als het zover
is kan hij zich echt niet meer beroepen op een psychische staat van zijn, welke hem schijnbaar gedreven heeft tot het meedogenloos doden in koelbloedigheid. Het bruut
slachten van vrienden, familie, vrouwen, kinderen, relaties, huizen, oogsten, koeien, uilen.
Dan kan hij echt niet
meer aankomen met ‘..want toen zij in het hele begin nog zei, voordat alle ellende begon; Kom, kom op dan geesten, op moordplannen
belust, ontvrouw mij, hier, en laat mij vollopen van top tot teen met
gruwelijke wreedheid, zei ik nog; Ik zie het eigenlijk niet zo zitten. We zien nog wel!’.
Dan mag hij gewoon lekker levenslang zitten en in zijn eigen bloed gaarkoken.