Frappant hoe dingen kunnen lopen. Frappant hoe dingen kunnen komen en gaan en veranderen zonder dat je het door hebt. Frappant hoe het leven verandert maar in zulke kleine stapjes dat het nauwelijks opvalt. Voor je het weet ben je weer jarig en voor je het weet lig je op sterven.
Frappant. Heel frappant.
Frappant hoe het weer verandert. Hoe een seizoen verandert in de volgende en er weer twaalf maanden verstreken zijn. De zon komt op en gaat weer onder, het is zomertijd en dan weer wintertijd. ’s Ochtends donker en ’s avonds ook, totdat de temperatuur stijgt en de avond langer wordt en je weer een avond hebt. Frappant hoe je grijzer wordt en meer rimpels krijgt en je spiegelbeeld verandert van baby naar bejaard.
Frappant hoe je zin in dingen verandert en je voorkeur steeds verschillend is. Stemmingen wisselen en grappen zijn soms leuk en soms misplaatst en niemand weet wat de juiste timing is. Iets wordt pas iets waard zodra het waardering krijgt van de omgeving. Dan wel goed of slecht. Frappant dat je op zoek blijft naar waardering. Van anderen of van jezelf. Dan pas heeft het leven zin.
Frappant, hoor. Héél frappant.
Frappant dat één woord soms gecombineerd kan worden met zoveel verschillende andere woorden en er een daadwerkelijk filosofische en zwaarmoedige tekst uit voort komt, terwijl dit niet direct de intentie was. Frappant dat ik dan toch altijd wil eindigen met een komische noot.
Komp-tie-dan-hè: ‘Wie boter op zijn hoofd heeft, kan beter uit de zon blijven!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten