donderdag, augustus 07, 2014

Zeer zuur en bittere koffie

In de tijd, in het wachten, kom ik soms op andere ideeën. Neem ik terug wat ik eerder bedacht had, ook al is het vrij onmogelijk een gedachte terug te nemen, anders dan hetgeen dat hardop gezegd is.  Twijfel terug nemen, dat kan al helemaal niet. Wanneer twijfel eenmaal aanwezig is, is deze aanwezig en met geen mogelijkheid te vergeten of te negeren.

Mijn koffie is zwart of nee, toch met melk? Vroeger dronk ik dit met suiker maar vandaag weet ik niet meer wat ik wil. Roeren tot het een beetje van alles is en niet rigoreus hoeven kiezen tussen zwart of wit. Het een, of het ander. Zwart of wit. Één of twéé. Niet of wel, ja en nee, zitten of staan, liggen of zitten, liggen of doodgaan en nooit meer denken aan vroeger dat al heel vaak gezegd is en besproken.

Ik word uitvinder van de eeuw want ik bedenk een machine. Een soort bed waarin je slaapt en waarbij je oren zijn aangesloten op twee hele lange slangen, die weer aangesloten zijn op een kastje en dit kastje is waar het om allemaal om draait. Dit kastje namelijk, zorgt er voor dat je alle dagen ervoor weer vergeet. Alles wat een dag eerder is gebeurt vergeet je weer. Maar dan niet de belangrijke dingen. En dat kastje bepaald dan voor jou wat belangrijk is en wat niet, of zo. Daar moet je dan maar op vertrouwen.

In ieder geval kun je met deze machine nog wel een vrij normaal leven leven. Dingen die je geleerd hebt zul je onthouden en belangrijke beslissingen zul je doorvoeren en goede gewoontes die je ontwikkeld hebt zul je ook in verdere werking zetten je zult je blijven ontvouwen. Maar alles wat de dag ervoor gebeurt is en de dagen dáárvoor, zul je vergeten.

Ik weet dat dit een machine is met heel tegenstrijdige kenmerken. Ongeveer hetzelfde als een keuze maken en deze weer terug nemen. Ongeveer hetzelfde als dat wat twijfel is. Zwarte koffie, of koffie met melk of met melk een een beetje schuim of met melk en heel veel schuim of een hele sterke koffie met een klein beetje water erbij of met? Met wat nog meer eigenlijk?

Ik ga standvastig voor een kop thee en vertrouw erop dat dit de juiste keuze is. Ik hoop maar dat ik het morgen weer vergeten ben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten