Op temperatuur

Zij kan niet zonder een jas. Zij drinkt graag thee en draagt een jas, wanneer zij maar wil. Koud of warm, winter of zomer. Een jas. Een jas houdt haar in haar sas. Dat zeg ik vaak op dagen dat ik de behoefte voel om te rijmen. Vandaag is niet per se zo’n dag maar toch heb ik het gezegd. Soms zeg of doe ik tegenstrijdige dingen, veelal op dagen dat ik de behoefte voel een beetje te rebelleren.

Vandaag is zeker geen dag om te rebelleren maar toch voelt zij het kriebelen, onder haar jas. Zij heeft geeneens een wollen jas en toch kriebelt het, het gevoel. Het gevoel doet een heleboel, zeg ik vaak op dagen dat ik de behoefte voel op het eerste gezicht onzinnige woorden op papier te zetten. Vandaag is niet per se zo’n dag maar toch doe ik het. Ik doe vaak dingen anders dan dat ik ze verkondig, veelal op momenten dat zij niet zo goed weet wat ze met zichzelf aan moet.

Vandaag is absoluut niet zo’n dag dat ze niet weet wat ze met zichzelf aan moet, en toch lijken de onzinnigheden elkaar op te volgen. De een na de ander. Dit gebeurt veelal op dagen dat zij geen jas draagt en het ongelofelijk koud heeft gedurende verplichte activiteiten en er her en der gestrooid wordt met het eerste en het derde enkelvoudige voornaamwoord.

Het is nooit haar bedoeling geweest met dergelijke woorden te strooien, en ook niet met andere soorten, maar soms roept de dag dit in haar op en voelt zij zich zo intens alleen dat willekeurige woorden het alles kunnen verzachten. Zij trekt het liefst haar jas aan op zoek naar de warmte van anderen.