Een nieuw jaar met nieuwe kansen, schijnt. Ik moet ze alleen nog even plukken, of nee! Ik moet de dag plukken, want een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd en wie poep onder zijn schoenen heeft mag niet naar binnen, zegt mijn pa altijd.
Mijn pa zegt wel meer en ook mijn opa verteld regelmatig een goede mop. Die van die man bij de kapper vind ik het meest grappig en die kan ik dus ook het beste onthouden en doorvertellen. De volgende keer als je me ziet kan je me vragen of ik hem aan je wil vertellen, als ik dat nog niet gedaan heb. Waarschijnlijk zeg ik 'Nee', maar wie weet krijg je me zover na een avond eten en drinken en kunnen we er samen om lachen. Tot ons haar uitvalt.
Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd en een dag niet geschreven is een dag niet geleefd. Een dag niet gezongen is een dag niet geleefd en een dag niet genoten is een dag niet geleefd. En vergeet dan ook niet de dagen zonder eten of een dag zonder slaap, hoewel de laatste nog een bijdrage kan leveren aan het eeuwige geluk want in de nachtclubs zijn alle vrijgezellen is algemeen bekend.
De dag wordt behoorlijk vol wil ik daadwerkelijk leven en mij niet dagelijks op mijn hoofd hoeven krabben waar mijn psyche nu is gebleven. Waar hangt hij uit al die tijd? Slechts met sabbatical? Even die gewoonlijke beroepsbezigheden doorbreken en genieten van een boek ergens in een huis in Hongarije? Of misschien voor eeuwig weg om nooit meer terug te komen. Dat lijkt me knap poep, want dan moet ik me er voor blijven inspannen.
Als ik poep onder mijn schoenen heb moet ik eerst een goed stokje zoeken om het onder mijn profiel uit te krabben, voordat ik naar binnen mag bij mijn ouders voor een kop thee en een goede mop. Gelukkig Nieuwjaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten