Ik lust er wel pap van. Een lekker stevig potje filosoferen.
Een lekker stevig potje debatteren. Een lekkere stevige pot stoofvlees of een
lekkere stevige kop soep. Een turbulente tijd, dat lust ik wel. Zolang er
beweging is, is er leven, toch? Goed of slecht is, wat mij betreft, onbepaald.
Ik kook graag en ik mag dit graag op gevoel doen. Misschien
lees ik vooraf een recept maar bij het daadwerkelijke kokkerellen, is er in
geen velde of wegen een papier te bekennen. Uitproberen is vooruitgaan, toch?
Vanavond ga ik iets uitproberen met rijst en tuinbonen en ik
heb, in een impulsieve actie, ook gerookte spekjes in huis gehaald. Verder ben
ik in het bezit van yoghurt, rucola, tomaatjes, pindakaas, crackers, mihoen, uien
en onnoembaar veel kruiden. Zo direct ga ik mij eraan wagen. Ik zet een pan op
het vuur en pleur daar in waar ik op dat moment zin heb. Soms pakt het lekker
uit en soms minder hapbaar, maar er is geen goed of slecht, toch?
Ik ben benieuwd of jullie, bij het noemen van de
ingrediënten die ik in huis heb, zelf al een recept in het hoofd aan het vormen
zijn. Of dat sommigen van jullie bij voorbaat al denken; pindakaas met spekjes
en yoghurt? Dat lijkt me helemáál niet lekker! Terwijl ik héél nog niet gezegd
heb of ik alle genoemde ingrediënten daadwerkelijk ga gebruiken om mijn
avondmaal te bereiden. Stigmatiseren is niet hetzelfde als beproeven, or is it?
Ik ben persoonlijk niet erg fan van het woord ‘bolletje’,
wanneer dit gebruikt wordt in de categorie ‘broden’. Maar als een bezetene op
kruistocht gaan om ieder bolletje uit de schappen te verwijderen is niet de
juiste manier om te genieten, toch? Het kan bij tijd en wijle best nodig zijn om
mijn stoofpot lekker te binden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten