dinsdag, februari 07, 2012

Fleppen

Vandaag stond ik in de supermarkt in de rij bij de kassa achter een prachtig bejaard stel. De man droeg een klassieke geruite boerenpet en een bruin colbertje en de vrouw had prachtige zilvergrijze krullen en mooie bruine ballerina’s. Ik heb ze uitgebreid geobserveerd.

Naast aandoenlijk ‘Will, kijk eens uit. Die mevrouw wil er even langs’ (de man plukte aan de jas van zijn vrouw en trok haar aan de kant), waren ze ook erg beleefd; ‘Jongedame, heb jij alleen maar een brood en eieren? Dan mag je wel voor, hoor!’. De man lachte zijn kunstgebit bloot.

‘Dankuwel’ zei ik vriendelijk, en ik nam mijn plaatsje in voor hen in de rij. Ik legde mijn boodschappen neer op de band en zag hoe de oudere man de boodschappen van hem en zijn vrouw erachter legde.

Het enige dat ik voorbij zag komen waren toetjes. Een bak chocolade-ijs, een bak trio chocolade ijs, losse plastic bakjes tiramisu, plastic bakjes duo vla (vanille-chocola), plastic bakjes chocolade mousse, een groot pak stracciatellavla en nog een bak slagroomijs. Na de toetjes kwamen nog koekjes. Twee pakken bastognekoeken, een pak chocolate chip cookies melk en een pak chocolat chip cookies puur, een rol gesuikerde chocoladebiscuitjes en als laatste twee pakken reuzestroopwafels. Op de bank kwam ook nog te liggen; een pak toilletpapier, twee tandenborstels, een pot pindakaas en een voordeelpak wienerschnitzels.

Ik keek naar het oude echtpaar en probeerde enig spoortje van vet te ontkennen. Hun gezichten waren ingevallen en ook de schoudertjes van de twee bejaarden leken niet gevuld. Ik keek naar de kuiten van de oudere dame die verpakt waren in huidskleurige kousen. Geen grammetje vet.

Ik stelde mijzelf voor dat ik een kleinkind was van dit echtpaar en wekelijks, zonder tegenstribbelen, bij opa en oma op de koffie ging. ‘Ja, opa! Ik lust nog wel een koekje! Oh? Er zijn geen koekjes meer? Och, dat geeft niet, hoor! Oh? Ja natuurlijk wil ik graag een bakje tiramisu in plaats van een koekje!’.

‘Wilt u pinnen, mevrouw?’ Vroeg de caissière aan me. ‘mevrouw?’.

Een moment later, toen ik mijn fietssleutel in het slot stak, zag ik het ouder echtpaar gearmd langslopen. De man droeg een grote boodschappentas in zijn ene hand en zijn andere hand lag op de magere kont van zijn vrouw. Voordat ze de hoek omgingen zag ik dat hij haar een pets gaf op haar bil. Een hoog ‘oe’ kwam uit de mond van zijn vrouw en ze beantwoordde zijn gebaar met een dikke tongzoen op zijn mond.

Goed om te weten dat bejaarden op hun eigen manier nog calorietjes verbranden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten