Stout

Spullen zijn gewoon spullen totdat iemand ze bezit, dan zijn het waardevolle spullen en het zijn weer spullen zodra iemand het loodje legt, omdat ze niet meer het bezit zijn van iemand. Als iemand het loodje legt, komen ze of in de prullenbak te liggen of ze worden uitgedeeld aan de kleinkinderen en heel misschien blijft er één spul bij iemand op zijn nachtkastje staan. Als herinnering aan de verdwenen persoon.

Ik kijk rond in mijn kamer en vraag me af wat er in hemelsnaam op iemands nachtkastje komt te staan als ik Magere Hein tot mijn nieuwe vriend benoem. Mijn cd collectie zal in eerste instantie verdeeld worden onder vrienden, maar uiteindelijk zullen die ook weer bij de platenboef belanden gezien vrijwel niemand nog cd’s draait maar alleen muziek afspeelt op de computer.

Mijn theevoorraad zal langzamerhand stoffig worden of misschien verkocht worden op marktplaats evenals mijn studieboeken, waarvan sommige onaangeraakt zijn. Valt er nog geld te halen uit mijn overlijden? En wie krijgt dit?

Zal de inhoud van mijn kledingkast zich opsplitsen onder vriendinnen? Die er een mooie avond van maken met wijn en muziek en geouwehoer, en ondertussen een shirtje en een rokje en een slipje passen en een deel ervan zullen meenemen in vuilniszakken? De rest zal waarschijnlijk alsnog bij de kringloop belanden.

Mijn agenda dan? Momenteel een bron van orde, verdiensten, herinneringen en gekrabbel maar na mijn heengaan van geen waarde. Bovendien kunnen weinig mensen mijn handschrift vertalen. Onbruikbaar.

De gekleurde muur in mijn kamer zal weer wit gemaakt worden door de volgende bewoner, niet wetende dat de door mij gekozen kleur een goede keus was, vooral wanneer, aan het eind van de middag, de zon de kamer verlicht.

Spullen in de winkel zijn gewoon spullen totdat iemand ze aanschaft. De spullen in mijn kamer zijn mijn spullen maar straks van iemand anders en misschien daarna wéér van een ander. Zullen er spullen zijn die ik nu al in mijn bezit heb en straks, over vijftig of zestig jaar nog steeds? En zijn er dan nog mensen die zich nog zouden herinneren wanneer ik die spullen heb bemachtigd en hoe blij, of niet, ik hiermee was?

Voor mijn part wordt alles verdeeld onder familie, vrienden en iedereen die er maar wat van kan gebruiken. Maar één ding mogen jullie niet hebben. Mijn vibrator zal ik bij mij dragen tot in het graf.