Noten en kloten

Het geeft niet als je niet buiten komt spelen. Binnen is het warm, dat begrijp ik. Binnen is het veilig, dat begrijp ik best. Binnen is het knus en prettig en dit en dat. Maar soms moet je gewoon een risico nemen, niet? In het diepe springen en je ballen tonen. Zwemkledij is absoluut niet nodig dan kan niemand ze bekijken en wat heb je aan die ballen als je ze voor jezelf houdt?

Laat zien wat je hebt en draag ze met trots. Voel je niet te min voor niks niet en laat je niet wegkijken door andere ballen. Laat je niet wegpesten, laat je niet afdanken of wegwerpen, opeten of klein maken, dat is nergens voor nodig. Dat is nergens voor nodig niet. Heus.

Jouw ballen zijn goed zoals ze zijn. Realiseer je dat en verstop ze niet. Kom mee naar buiten, toon ze aan de wereld, kom uit die kast. Ga op onderzoek uit en speel met die ballen.

Geef je kinderen die kloten door, als je ze hebt althans. Kinderen dan, niet kloten, want iedereen heeft kloten ook al zie je die misschien niet direct. Onder dat laagje stof zitten prachtige verschijnselen en prachtige openbaringen en prachtige ontwikkelingen en onder dat laagje stof zit een prachtige levensdrift.

Koop een broek, leer hem dragen, doe hem uit en spring erin. In je nakie. In je blote, blote nakie, kwetsbaar en onopgelost.

Kaal of behaard, met een rugzakje of niet.

 In je blote piemel of met een blote tiet.

Het maakt niet uit hoe je adem ruikt of dat je nooit iets geeft.

Spring godverdomme dat zwembad in en voel ‘ns dat je leeft!

Dan laat Hij daarboven vast zien wat voor magnifieks hij voor je bedac ht heeft.

Noten en kloten. Noten en kloten.