Zoals het goede doel ooit heel mooi beschreef: één keer trek
je de conclusie, vriendschap is een illusie. Mooi omschreven. Wat een illusie is,
is dan weer moeilijk te omschrijven. Het is een niet werkelijk bestaand iets. Een
schijnbare werkelijkheid. Iets wat echt lijkt, maar het niet is. Schijnheilig.
Tegen beter weten in iets lekker ophouden.
We weten niet beter dan wat we doen, toch? Ik poets mijn
tanden zoals ik dit ooit geleerd heb en zal hier niets aan veranderen zolang ik
geen betere technieken krijg aangereikt, hoe mijn tanden te poetsen. Ik houd de
schijn op dat ik mijn tanden goed poets. Ik glimlach breed met het idee dat
iemand tien meter verderop verblind raakt door mijn mooie witte tanden.
Tandpastawitte tanden. Die kilometers ver stralen. Die een gaatje kunnen branden
in muggengaas. Die een fikkie kunnen stoken in een hoopje dorre bladeren en
misschien zelfs nat gras weer droog genoeg kunnen maken om erop te kunnen
zitten zonder op te staan met een oncharmante natte grasvlek op je
achterste.
Mijn tanden goed en schijnheilig poetsen en dan honderd jaar
slapen. Mijn tanden weer goed en schijnheilig poetsen in de ochtend en in de
avond weer en dan weer honderd jaar slapen. Honderd jaren slapen tot mijn
vrienden er weer zijn en samen in de avond onze tanden schijnheilig poetsen,
maar dan in ieder geval niet meer alleen schijnheilig, maar samen schijnheilig
en ook zonder dit te ontkennen.
Voor het slapen drinken we onze thee in stilte totdat mijn
vrienden mij vertellen over hoe je kinderen verhalen moet vertellen. Ze
vertellen mij een verhaaltje over een schildpad die op zoek was naar zijn
vrienden maar altijd overal net te laat op bestemming was door zijn traagheid
en er geen vrienden meer voor hem over waren.
Dan helpen mijn vrienden mij mijn pyjama aandoen en mijn
voeten wassen en we poetsen nog één keer schijnheilig al onze tanden en we
lachen naar elkaar en dan stoppen ze mij onder de wol. En ik droom van dingen
die niet werkelijk bestaan. Ik droom van een schijnbare werkelijkheid. Over
dingen die echt lijken, maar er niet echt zijn totdat ik niet meer weet wat
echt is en wat niet.
Als ik wakker word kan ik moeilijk uit bed komen, want in
mijn slaap ben ik op mijn schild gerold.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten