Bluf

Zwijg! Jij honderdkoppige, vuurspuwende Tyfoon! Of ik zal u uitdagen tot een moordende strijd en uw goddelijk zaad afnemen! De ganse aarde zal drinken uit de uier van de hemelse geit en in dwaze vermetelheid achterblijven. Een arend zal dagelijks uw lever wegvreten en ook al zal deze dagelijks weer aangroeien, u zult nooit en te nimmer terug kunnen keren in uw oude fortuin!

Beter hou je je mond, gore klootzak, want ik bijt je pikkie eraf! Je zou misschien nog net kunnen lopen en elke dag een stapje verder komen in de revalidatie maar ik durf te zweren, moederneuker, dat je, je oude imago geheid zal verliezen en deze nooit meer zal kunnen opbouwen, al duurt het honderd jaar! Zo lang zul je niet eens leven, met die rotkop van jou.

Lieve, lieve meneer. Ik vind het geheel niet prettig als u zo tegen mij spreekt. U praat met vuile woorden en daar ben ik niet van gediend. Bovendien staat dit overhemd u geheel niet en u kunt beter naar de winkel gaan voor een push-up boxer want wat u daar beneden verbergt stelt volslagen niets voor. Pas maar op, anders geef ik u nog een knietje in de noten en ik kan u verzekeren dat u dat niet prettig zult gaan vinden. Ik denk dat het verstandig is als u voortaan uw mond houdt en mij in mijn waarde laat.

Lieverd, het doet mij verdriet als je zo tegen me praat. Ik zou niet willen dat ik je kwets dus liever zeg ik niks. Maar in stilte verga ik van de pijn en wordt ik verscheurd tussen twee werelden. Als je het uitmaakt, dat zou mij kwetsen maar mocht het zo geschiedden, vraag ik je een ding; geef mij een ding. Geef mij slechts één ding, ondanks jouw vertrek, ik wil jouw kinderen! Geef mij wat van jouw goddelijk zaad en alle kinders van de ganse aarde zullen drinken uit mijn uiers en niet meer weten waar ze het moeten zoeken. Zo in extase dat ze niet meer weten waar ze het moeten zoeken.