Platwalsen, pletten en planeren

Ik heb makkelijk praten. Kan ik dat zeggen? Ik heb makkelijk praten om bepaalde redenen en een ander heeft het misschien niet zo mee. Op andere momenten had ik het misschien niet zo mee dus kan ik dan zeggen dat ik makkelijk praten heb? Politici, die praten makkelijk. En als er één zin niet geheel vlekkeloos uitkomt, heeft de beste man, of vrouw, in kwestie een complicatie veroorzaakt voor een gehele groepering.

Oriëntatie is van groot belang, voor je bepaald wie makkelijk praten heeft en wie niet. Je kunt dat niet zomaar zeggen. Oriëntatie en voorbespreking en voorbereiding, het daadwerkelijke praten en dan ook nog een nabespreking of het gedane gepraat. Blabla bla. Praten, praten en nog eens praten.

Praten uit principe of praten omdat je er echt de aandrang naar voelt. Praten als eerste levensbehoefte of praten uit beleefdheid. Makkelijk praten. Moeilijk praten. Beroerde gesprekken voeren en er alleen maar slechter uitkomen en pijnlijk problematische gevolgen ervaren. Misschien niet slechts problematisch maar traumatisch. Of wordt er bij traumatische ervaringen niet gesproken en alleen gevoeld? Praten over je traumatische ervaring totdat je erbij neervalt omdat je toen je mond niet open kon trekken en het moest doorstaan.

Ik heb makkelijk praten. Ik heb niets te zeggen. Geen enkele traumatische ervaring vertroebelt het zicht op mijn toekomst. Ik plet een mug tussen mijn handen en smeer het lijkje af aan mijn broek. Bedreven en geoefend bekijk ik het overblijfsel op de blauwe stof. Niets staat mij in de weg. Geen blessure, wonde, vraagstuk of twistgesprek. 

Geen mug, geen olifant. Ik beuk ze allebei opzij als het moet.