zaterdag, februari 19, 2011

Kilometers lang

Bijna iedereen denkt dat hij speciaal is. Maar het tegendeel is eigenlijk waar. Waar jij denkt dat jij de enige in bent, zijn in werkelijkheid miljoenen mensen goed in. Waar jij denkt dat je de eerste in bent, hebben in werkelijkheid miljoenen mensen al eens gedaan. Alles is al eens gedaan, gezegd, bedacht, vernomen, achterhaald, geobserveerd, geconstateerd of meegemaakt. Origineel zijn kan eigenlijk niet (meer).

Demotiverend zou je denken maar zo zou ik het juist niet willen zien. Het zou het leven eigenlijk een stukje makkelijker moeten maken. Iets wat nieuw is voor jou, daar kan een ander jou mee helpen door ervaringen uit te wisselen. Materie waarover jij meer wilt weten, staat geschreven in de boeken. Het enige wat je hoeft te doen is een bibliotheekpasje aan te vragen en onthouden wat de openingstijden zijn van de bibliotheek bij jou in de buurt. En erheen gaan.

Hoe je een cake moet bakken staat geschreven in een recept en als je wilt weten hoe je een kast in elkaar timmert ga je naar de IKEA. De dichtstbijzijnde uitgang van de school waarin je verdwaalt, staat uitgetekend op een plattegrond en als je, je afvraagt waarom je stoelgang niet meewerkt, ga je langs de huisarts en laat je, je medicijnen voorschrijven. Hij heeft het al voor je uitgedacht. Ideaal.

Ondanks het feit dat ik me besef dat alles al eens gedaan is, dat dit heel mooi meegenomen is en dat ik ervan overtuigd ben dat niemand speciaal is of nieuw (laat staan origineel), wil ik mijzelf er toch van blijven overtuigen dat ik dat natuurlijk wel ben.

Ik ben degene die een baanbrekend afstudeeronderzoek doet, een baan aangeboden krijgt en promoveert. Ik ben degene die de aller-leukste grappen maakt waarbij werkelijk iedere aanwezige onder de tafel ligt van het lachen. Ik ben degene die theaterproducties gaat maken waarvan de kaarten binnen enkele uren na de start van de verkoop, uitverkocht zijn. Ik ben degene die de beste gastvrouw is en de beste kok voor haar vriendinnen en geliefde. Ik ben degene die honderdduizend dingen tegelijk kan en hier niet overspannen van raakt. Ik ben degene met een grafisch geheugen en een absoluut gehoor. Ik ben degene die achter elkaar perfecte biertjes tapt, en nummer 1 hits schrijft. Ik ben degene die allerlei toffe ideeën zo uit haar mouw schudt en ze moeiteloos uitvoert. Ik ben degene die hem het licht kan laten zien. Ik ben degene die iedereen beter kan maken en gelukkig voor altijd. Ik ben degene waarbij het aantal mensen met geen mogelijkheid in het zaaltje past waar mijn uitvaartplechtigheid gehouden wordt, de stoet naar haar laatste rustplaats kilometers lang is en alle bloemen in heel Nederland zijn uitverkocht en op haar graf komen te liggen, waarna deze bloemen vervolgens iedere week ververst blijven worden door familie, beste vrienden, kennissen, studiegenoten, oud-klasgenoten en oud-leraren die haar allemaal nog kennen en nooit vergeten zijn en waarop zij een immense indruk heeft achter gelaten.

Niet echt realistisch. Maar wel leuk. Fantasie houdt de mens in beweging. Ondanks dat dit alles waarschijnlijk al eens door een ander gefantaseerd is. Dat maakt mij eigenlijk niet zo veel uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten