donderdag, april 28, 2011

Manspersoon

Ik wil schrijven. Maar ik weet niet wat. Knap lastig als je naar zo’n leeg blad zit te staren zo van ‘nu moet het’. Kan het een writer’s Block zijn? Nu al? En dat terwijl ik niet eens een echte writer ben.

Ik ben een zoogdier, dat is wat vast staat. De bedoeling is dan ook dat ik binnen nu en enkele jaren kinderen ga baren. Daar kijk ik erg naar uit. Deze laatste uitspraak kan zich natuurlijk bijstellen, afhankelijk van degene waar ik die kinderen uiteindelijk mee zal gaan baren. Of, ik zal de kinderen gaan baren natuurlijk, hij niet, maar waarmee ik de kinderen zal gaan opvoeden bedoel ik. Dat gaat voor de betreffende man nog knap lastig worden, want een van mijn obstakels is dat ik het moeilijk vind om dingen uit handen te geven en dat ik de opvoeding waarschijnlijk het liefste voor eigen rekening wil nemen. En dit ook zal krijgen.

Om dit de man die ik nog ga tegenkomen te besparen kan ik er natuurlijk ook voor kiezen om B.O.M. moeder te worden. Bewust Ongehuwde Moeder-moeder. Klinkt ook als een echt zoogdier als je dat hardop uitspreekt.  BOMmoeder. Lijkt me fijn. Dan kan ik de normen en waarden die mij aanspreken aan hen meegeven. Ik bepaal of ze hun bord rode bietjes helemaal leeg moeten eten en of er aan tafel gelachen mag worden en ik zal ze verplichten een instrument te leren (“later zul je blij zijn dat ik zo streng geweest ben!”). En alles zonder enig overleg. Want ik hou niet van overleg. Lijkt me helemaal goed. BOMmoeder in hart en nieren.

De conclusie van dit verhaal is niet ‘ik heb geen man nodig’. Ik heb namelijk wel een man nodig. Ik heb een man nodig voor de uurtjes in de avond als de kinderen in bed liggen, voor het samen wakker worden, voor het bespreken van plannen die we gaan ondernemen als de kinderen groot zijn en uit huis, voor het kunnen delen van de eerste kindergrapjes en het organiseren van verjaardagspartijtjes. En voor nog veel meer dingen die mijn fantasie te buiten gaan maar er vermoedelijk wel zullen zijn als het zover is, en die negen van de tien keer helemaal niets met kinderen te maken zullen hebben. Daar heb ik een man allemaal voor nodig. En misschien toch ook wel een beetje voor de kinderen.

Dingen die ik ook nodig heb zijn nieuwe schoenen en nieuwe kleren. Wat fijn dat ik mijn geld voorlopig nog uit kan geven aan mezelf en geen rekening hoef te houden met nieuw schoeisels voor mijn baby-dreumes-drieling.

1 opmerking: