Vannacht droomde ik van Texel.
Ik liep over het winderige strand en daar lag een bruine laars. Ik zag direct dat het geen gewone laars was, van jou of van mij. Nee, deze laars was die van een reus. Groter dan maat boot. Groter dan de boten op zee. Ik kon dan ook niet om deze laars heen. Hij versperde mijn pad en dat terwijl het eb was.
Ik liep dichter naar de laars toe en zag tot mijn grote verbazing dat de laars niet van leer was. Het bleek pure chocolade te zijn. Ik keek om mij heen. Er was niemand op het strand te zien. Ik hield mijn neus tegen de laars en rook de sterke lucht van cacaobonen. Ik drukte er met mijn wijsvinger tegenaan en hoorde een hard krakend geluid. Van schrik deed ik een stap achteruit.
In de laars zat nu een barst en op de plek waar ik mijn vinger had gezet zat nu een klein gaatje. Ik keek achter me. Ik keek naast me. Ik keek op zee. Nog steeds niemand te bekennen. Ik zette mijn wijsvinger in het gaatje en brak een stukje af.
Het stuk was zo groot dat het niet in mijn mond paste. Ik werkte het gulzig weg en de chocola zat overal op mijn gezicht behalve in mijn mond. Ik verslikte me bijna in een chocoladeschilfer en even was het over met me en leek het alsof ik in eenzaamheid zou sterven op het Texelse strand bij paal 28 maar gelukkig hoestte ik het op, op het moment dat mijn gezicht paars begon te worden.
Toen ik het stuk opgegeten had en mijn buik ineens zo rond was als die van een circusdirecteur, zag ik dat ik zo veel chocolade had opgegeten dat er een opening in de laars zat, groot genoeg om in te kruipen. Ik bukte en de knoopjes van mijn broek sprongen open. Ik verdween in het donkere gat.
In de laars vond ik allerlei soorten chocola. Melkchocolade met zachte caramel erin als ik erin beet, 99% pure chocola, zo zwart als roet en witte chocolade met crispies, ook al is witte chocola geen echte chocola. Tegen de muur stonden huizen gebouwd van pakjes chocomel en in plaats van een blauwgrijze zee was er een zee van warme chocolademelk met wolkjes slagroom die erboven zweefden. Overal stonden rieten manden vol met cacaoboontjes waarin ik mijn handen liet verdwijnen en er waren mooie mannen in speedo´s die bounty´s stonden uit te delen.
Ik liet mij vallen op een zachte berg chocoladevlokken met mijn ogen dicht en verdween langzaam in de massa zoetigheid met op de achtergrond de bombastische muziek van Bach. Ik kon nog net een koetjesreep pakken van de tafel van brokken chocolade fudge naast me.
Ik werd wakker en likte mijn lippen. Ik stond op om naar de wc te gaan. Het was diep in de nacht en het huis was stil. Slaapdronken liet ik mijn plas lopen en ineens hoorde ik geluid vanuit de keuken. Ik spitste mijn oren.
Mijn adem stokte. Zojuist had ik nog niemand gezien in de keuken. Heel zachtjes legde ik mijn hand op de deurklink. Ik hield nog steeds mijn adem in en slikte geruisloos. Met één slaperig oog keek ik door een kiertje de keuken in. Ik glimlachte.
Een kabouter haalde met ovenwanten een plaat met versgebakken brownies uit de oven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten