Passé

Nee, je hoeft niet naar huis vannacht. Morgenochtend zet ik koffie voor je, en thee. En je mag niet kiezen je moet het allebei opdrinken. Ik zal de radio aanzetten en we zullen samen luisteren naar saaie ochtendprogramma’s waarin klassieke muziek besproken word en ik zal met jou mee lachen en niet zeggen dat ik het stiekem heel interessant vind.

Buiten waait het heel hard en als je weg bent stuur ik je een kaartje. Mijn buurman heeft nog postduiven dus die komen dan goed van pas. Ik hoop dat ze het nog doen.

Nee hoor, je hoeft niet naar huis vannacht. Je mag hier blijven, zodat we samen een rolletje kunnen worden onder de dekens terwijl het buiten herfst is en winter wordt en dan lente en zomer en herfst en weer winter. We zingen liedjes en we dragen een trui en de kaarsjes branden tot ze op zijn en het lontje geen functie meer heeft. De blaadjes ritselen voor mijn raam en ik maak een vlecht in je haar. Gewoon omdat dat leuk staat.

Ik geef je een hand en samen lopen we door het ganzenland. Nee, niet echt, want ik geef je een hand en ik zeg mijn naam en jij knikt en draait je om. Dááág.