Mogelijkerwijs migratie

Als de wereld nog plat was, zoals vroeger, kon je tenminste weten wanneer je je doel bereikt had. Dan stond je aan de rand van de afgrond naar een groot, zwart, gapend gat te kijken en wist je honderd procent zeker dat je er was en dat je ook niet verder kon. Nu de wereld rond is, kun je blijven lopen. Je weet nooit wanneer je iets bereikt hebt, want het ene punt leidt naar het andere en je zult je hele leven lang van E3 naar A18 lopen en van A18 naar H5 en weer terug en misschien wel met een vreselijke omweg via de Egeïsche Zee of het alleruiterste puntje van Italië. En uit die legenda in de hoek word je ook niet veel wijzer.

De wereld is niet altijd op schaal berekend. Je zult vaak op de gok een prikpunt moeten kiezen en een lijn moeten leggen van A naar B. Je zult regelmatig dat ene landje met die ingewikkelde, veel te lange, naam niet kunnen vinden en wanneer je daar dan uiteindelijk gearriveerd bent, kan het heel erg tegenvallen. Dat de mensen daar dan heel onaardig zijn en het eten veel te zout. Dat je het ontbijt wat ze daar doorgaans eten helemaal niet zo lekker vind en weinig voedzaam en dat mensen elkaar gedag zeggen met een raar fluitje, welke jij niet kunt produceren omdat dit bij jou niet met de paplepel ingegoten is. Dat de mensen hun haar standaard getoupeerd dragen en dat jouw haar niet gemaakt is om getoupeerd te worden en na een paar uur weer inzakt en dat je dus nooit of te nimmer gezien zal worden als een lid van de bevolking, maar dat je ook geen geld hebt om de desbetreffende plek te verlaten. Dat zijn vreselijke dingen.

Als je maar lang genoeg wacht, zul je het noorderlicht zien. Het noorderlicht is in dit verhaal een pseudoniem voor een lumineuze verduidelijking van je leven of een beduidende en gewenste verandering die je al het andere doet vergeten en jouw focuspunt opnieuw richt op dat waardevol, prachtig en bemind en begeerd verschijnsel, namelijk liefde. Liefde, liefde, liefde en niets anders dan liefde.

Liefde, dat woord waar geen pseudoniem voor bestaat, behalve in een andere vertaling. Liefde, dat gene waardoor je gaat geloven dat de wereld rond is. Liefde, dat gene waarvoor je in een groot, zwart en gapend gat wil stappen met alle liefde. Liefde! Waardoor je ineens veel meer weet dan je denkt! Het is dat ik dit kleverige verhaal nog verstop in een muzisch jasje van landkaarten en natuurverschijnselen, anders had ik mezelf al lang van kant gemaakt.