Brood op de plank

Het leven is een stokbrood. Je moet ervan houden. En het hardste gedeelte komt nog.

Gelukkig maak je hier en daar dingen mee om jezelf voor te bereiden op dit harde stuk. Je valt en je staat op en dan ga je gewoon nog een keer KEIHARD op je muil en misschien nog wel eens maar dat maakt niet uit. Soms kan een biertje de pijn verzachten maar over het algemeen moet je toch dealen met deze taaie korsten en kan je er gewoon niet omheen happen, hoe hard je ook bijt. Dat brood moet gewoon op en je zult het lekker vinden ook potdorie.

Blijkbaar ben ik van de vergelijkingen en moet ik de dingen die ik meemaak en onderga ergens tegenover kunnen stellen. Eigenlijk heeft dit totaal geen betekenis en misschien doe ik het alleen om mijn blog te vullen. Je zult het nooit te weten komen. Net als ik.

Vandaag kwam ik een knapperig stukje tegen en moest ik even goed slikken. Net als gisteren trouwens en de dag daarvoor. En morgen en waarschijnlijk de dagen daarna ook. Feit is dat het brood niet zomaar een brood is maar een flinke baquette en de honger zal voorlopig ook nog niet gestild zijn.

Dus kauw ik rustig door aan mijn sandwich en probeer ik ervan te genieten. Dat zouden jullie ook eens moeten doen en vooral niet te zwaar tillen aan dit verhaal want soms helpt een biertje om de pijn te verzachten.