Halfbakken

Ik heb sinds kort een abonnement op Psychologie Magazine. Een blad dat uitermate geschikt  is voor mijn persoonlijkheid, gezien ik in mijn vrije tijd (het lezen van het bad) dus toch nog nuttige informatie opsteek (de inhoud van het blad) en mijn tijd dus efficiënt gebruik in een tijd waarin dit gewenst is (de tijd die ik op deze aardbol doorbreng).

Het magazine is informatief, maar laagdrempelig  en komt soms onverwacht humoristisch uit de hoek. Gek genoeg lijken alle artikelen, net als bij je horoscoop, altijd te slaan op wat je op dat moment doormaakt. De tips over stressbestendigheid en over ‘hoe je jezelf weer kan opladen’ komen als geroepen. En het artikel dat ik las over schrijfster Karin Slaughter, waarin zij vertelt hoe zij koelbloedige moorden in haar hoofd visualiseert en deze op papier zet, kwam ook gelegen.

Toch is het vertrouwen dat ik had in het tijdschrift ten opzichte van haar geloofwaardigheid en het uitgeven van realistische onderzoeksgegevens, langzaam aan het afnemen.

Hoe vroeg ik ook naar bed ga, hoe doelbewust ik ook mijn taken afrond voordat ik naar huis ga en in beweging kom in plaats van ’s avonds op de bank neer te ploffen (precies zoals het verhaal mij aanraad); ik voel me nog steeds een vaatdoek. Een slappe zak.

Ligt dit aan mij, of ligt dit aan de waarheid die Psychologie Magazine uitdraagt? Zijn hun aanbevelingen wel gebaseerd op valide onderzoeksgegevens? Of haal ik nu mijn eigen afstuderen en ontspanning door elkaar? Daarbij twijfel ik eigenlijk ook of het adequaat handelen is geweest van de redactie een artikel over vrouwenmoordenaars in een blad te plaatsen, dat door mensen gelezen wordt die over het algemeen niet zo bestendig zullen zijn voor dergelijk soorten verleidingen, gezien zij een abonnement hebben op een blad dat inzage geeft in het doen en laten van onze bovenkamers, en hopen hier beter van te worden.

Ondanks dat ook ik momenteel houvast vind aan het blad en graag een test doe om te ontdekken waar ik me nu eigenlijk precies voor schaam, maakt niet dat ik oliedom allerlei adviezen aanneem en niet voor mezelf kan denken. Laat de psychologen daar maar niet vanuit gaan!

Ik vraag me af hoe gezond het is mijzelf bezig te houden met mijn geloof in getikte lettertjes. Ik vraag me af hoe geloofwaardig en gezond ik hiermee overkom op mijn trouwe bloglezers. Ik geloof dat ik gezond niet meer weet waar dit geloofwaardige verhaal over gaat.