zaterdag, januari 19, 2013

Poor chocolate


De grens tussen iets krijgen en iets verdienen is vaag. Laten we stellen: onnauwkeurig. Misschien zelfs wel onbepaald. Iets krijgen omdat je toevallig in staat bent het te krijgen of iets krijgen omdat jij iets gedaan hebt om het te krijgen. Is in staat zijn dan ook iets gedaan hebben? Het kan zijn dat je eerder niet in staat was en tegenwoordig wel. Dan heb je er iets voor gedaan om iets toevallig te kunnen krijgen en in werkelijkheid heb je het dan verdiend, niet?

Dan kunnen we ook nog de vraag stellen in welke mate je ervoor gewerkt hebt in staat te komen om iets te krijgen. Was het een zware weg, of heb je het gedaan met zonder losse handen? Ben je door een diep dal gegaan, of ben je er doorheen gesukkeld alsof het niets was? Ben je op hetzelfde startpunt begonnen als de andere deelnemers en is dit eigenlijk wel een criterium om te bepalen of jij verdiend wat je gaat krijgen?

Opgerold in een folie papiertje, opgeborgen in de kast. Het kijkt naar jou en naar niemand anders. Het wacht op jou en op niemand anders. Of het voor jou bestemd is, is niet waarneembaar. Niet klaarblijkelijk en niet vanzelf.

De mogelijkheid is er en het moment is daar en die zou je moeten pakken. Het uitrollen en het tot je nemen. Ongeacht de kans van een ander om ooit dicht bij dit papiertje te komen.

Gemakzuchtig en inhalig als ik ben, vergeet ik dit chocolaatje domweg te delen.

Maar voordat ik alles in mijn mond propte, brak ik het nog wel in tweeën. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten